میهمانی... ( برداشت!)

کبریای توبه را بشکن !پشیمانی بس است
از جواهر خانه ی  خالی نگهبانی بس است 
 

ترس جای عشق جولان داد و شک جای یقین
آبروداری کن ای زاهد! مسلمانی بس است
 

خلق دل سنگ اند و من آیینه با خود می برم
بشکنیدم دوستان! دشنام پنهانی بس است
 

یوسف از تعبیر خواب مصریان دل سرد شد
هفتصد سال است می بارد! فروانی بس است
 

نسل پشت نسل تنها امتحان پس می دهیم
 دیگر انسانی نخواهد بود قربانی بس است
 

بر سر خوان تو تنها کفر نعمت می کنیم!
سفره ات را جمع کن ای عشق! مهمانی بس است! 

فاضل نظری